ÖNÜME DÜŞEN ŞİİRLER

Bu günde…
Bir nehre kýyýsý olmayan,
Kentin kalbini avuçlarken,
Heybesine hüzün dolduran,
Gecelere takýlý kaldým…
Bu þehri üstüme deviren þer’in
Kefaretini ödüyorum.
Güneþ lekesini gövdesinde taþýyan
Günden uzak… geceden kýsa…bir günün,
Akasya kokularýný bekledim gene,
Nefret ediyorum gülüþü su kýpýrtatmayan
Kentlerin birbirine uzak düþmesinden.
Ve yaðmurun topraktan ýrak gölgesinden,
Baþýný alýp giden mutluluðun,
Bir daha dönmemesinden…
Ne kadar yaralý yaðmur varsa,
Onu eliyorum elekten….
Gün batýmýný parmaklarý arasýndan.geçiren
Kendi kuyusuna düþmüþ karýncalarýn
Ölümü geliyor gözümün önüne…
Bir de sürgünlere tuzak kuran
onursuz ayna kýrýklarý….
Sonbahar figürlerini akþamýn yanaðýna asan
Þiirler düþüyor önüme…
Gölgesinden vazgeçen teni soðuk yaðmurlar
Yok ediyor belli ki yarasý büyük aþýklarý.
Bu yüzden ölüyor ezbere bildiðim bütün þiirler.

Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: