DARGIN KARANFİL
Dargýn Karanfil
daðlar böldü yine alacakaranlýklarý ama
tükeniyor dünya
tükeniyor iþte sevgiler tükeniyor mutluluklar
boþuna düþüyor cemreler
zamanýn ellerinde þaþýran gönüller
haydi hemen gidelim görüp de bizi yazacaklar
ben çok ýraklardayým artýk
Sincanlý bir arabacýya Madridli bir ressama Romalý bir þaire Atinalý bir kaptana
Balat’ýn dar ve tarih yüklü sokaklarýný anlatýyorum
kapkara bir perdeyle didiþirken tan vakti
bir kýrmýzý gelinciðin bakýþlarýndan ýþýyor gözlerim
sesin kulaklarýmda
avuçlarýmda yavuklularýn gülüþleri var
gözüm hiç tutmadý sensizliði ne olur gönderme bana
yok yere deðil balýkçý kasabasýna sýðýnmalarým
yok yere deðil kabuk baðlamýþ yaralarým
ben hep vedalardan sorgulandým
hiç boþuna uðraþmayýn
sizin için þarkýlar söylemez ki bülbüller
farkýndayým yaptýklarýmýn
aranýyorum iþte
alacakaranlýklarda cingöz bir ajan gibi
ele geçirirken gönülleri acýmasýz avcýlar
bulacaklar elbet beni
bak alaylý acemi sevdalý
kalbinin izini bulduk iþte
kaçmýyorum buradayým burada
bindim bir doru ata
elimde acem kýrbacý
dargýn karanfil yakamda
ÞÜkrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.