DARGIN KARANFİL

Dargýn Karanfil

daðlar böldü yine alacakaranlýklarý ama
tükeniyor dünya
tükeniyor iþte sevgiler tükeniyor mutluluklar
boþuna düþüyor cemreler

zamanýn ellerinde þaþýran gönüller
haydi hemen gidelim görüp de bizi yazacaklar

ben çok ýraklardayým artýk
Sincanlý bir arabacýya Madridli bir ressama Romalý bir þaire Atinalý bir kaptana
Balat’ýn dar ve tarih yüklü sokaklarýný anlatýyorum

kapkara bir perdeyle didiþirken tan vakti
bir kýrmýzý gelinciðin bakýþlarýndan ýþýyor gözlerim
sesin kulaklarýmda
avuçlarýmda yavuklularýn gülüþleri var

gözüm hiç tutmadý sensizliði ne olur gönderme bana

yok yere deðil balýkçý kasabasýna sýðýnmalarým
yok yere deðil kabuk baðlamýþ yaralarým
ben hep vedalardan sorgulandým

hiç boþuna uðraþmayýn
sizin için þarkýlar söylemez ki bülbüller

farkýndayým yaptýklarýmýn
aranýyorum iþte
alacakaranlýklarda cingöz bir ajan gibi
ele geçirirken gönülleri acýmasýz avcýlar
bulacaklar elbet beni

bak alaylý acemi sevdalý
kalbinin izini bulduk iþte

kaçmýyorum buradayým burada
bindim bir doru ata
elimde acem kýrbacý
dargýn karanfil yakamda


ÞÜkrü BEÞÝKTAÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: