Ne zaman bir türkü mýrýldanmaya baþlasam ? Suskun kalýr mevsimin çiçek kokularý. O zaman susarým sana, Gökkubbenin mavisini örterken, Aðýt yakan özlemlerimle…
Turnalarýn kalbini, Öpme vakti gelmiþtir derim. Nazlý bulutlarýn dudaklarýndan, Tek bir yaðmur tanesi damlasa… Sýrýmsýklam kesilse çorak topraklarým, Sana vurgunluðum aþktan ve Gözümdeki yaþtandýr bilirim.
Aþina olsa bir poyraza, Gözlerime asýlý gökyüzü, Bir serçe gibi kanat çýrpýp, saçlarýnýn rüzgarýna, Birde dudaklarýnýn, Islak kenarýna konarým…
Usulca sokulsa güneþ döþüme döþüme, Bütün soðuklar içimi terk etse, Solgun yüzüyle… Hiçbir fýrtýna koparamaz, Tufan silemez seni benden.
Sessiz çýðlýklar, Ýki elini ensemde gezdirse Bir nergiz kokusunu tenime sürse.. Ezgi olurum ben senin saç tellerinde. Söylediðim türkülerle…
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.