Bir Tavadır Hayat

BÝR TAVADIR HAYAT

Nice aylar, nice yýllar piþirir.
Hayat denilen tavada insaný.
Zaman deriz hayat denilen tavaya biz.
Her bir saniyesi iþler alna gergef gibi,
Nakýþ nakýþ, her an bir kýrýþýk.
Ýþte bu kýrýþýklardýr,
Ýnsanda yegane ölümle barýþýk.
Zamanla çýkýnca ortaya kýrýþýklar,
Gider gibi, gitmez gibi olur,
Yemeklere eldeki kaþýklar.
Elbette piþirecektir hep,
Hayat denilen tava insaný.
Tükeninceye kadar tüm ömrü,
Huzurda tutar dua insaný.

Rehavet kaplar çoðu zaman,
Ruhunu insanýn.
Ýþte saçlarý böyle zamanda kucaklar aklar.
Bir tarafta çalar;
“ Senden bilirim yok bana bir faide ey gül,
Gül yaðýný eller sürünür, çatlasa bülbül.”
Þarkýsýný taþ plaklar.
Cevabý olmayan sorularla meþguldür hep kafa.
Yeter, yeter artýk düþünme der Mustafa.
Ama düþünür hep Erol,
Allah düþünmeden düþürmesin aklýmý diye.
Elde bir düþünce var, ne var ki baþka.
Düþünceyle düþer insan aþka.
Güzeldir elbet, sevilmesen de sevmek.
Aþk düþüncesiyle girer ciðerine insanýn hava.
Aþk dert getirse bile derttir aþka tek deva.

Mantýk ile gönlün çatýþmasý,
Bir bedendeki düþman kutuplara sebep hep aþktýr.
Kimi insanda galip olan akýl ve mantýktýr,
Kiminde gönül.
Çünkü gönle aþktýr en yüce ödül.
Netice olarak;
Elbette piþirecektir hep,
Hayat denilen tava insaný.

Mustafa EROL
14.Mart. 2016
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: