Ağıtlar Yükselir Başkent’te
Varacaksýn bir gün, Yaradan’ýn yanýna,
Geleceksin o zaman, Muhammet’in kapýsýna.
Muhammed’i bilmeyen saygý, sevgiyi ne bilir?
Sahabe’yi tanýmayan, çölde geme dikeni gibidir.
Öyle sözler söyledi ki; Müslüman âlemine,
Bütün Ýslam koþup geldi, veda hutbesine,
Manasýný anlasalar, hiç ayrýlýrlar mýydý peþinden?
Ya da akýllarýný kaçýrýrlardý, hadisin dehþetinden.
Zalimin yüreðinde yoktur, Peygamber korkusu!
Mazlumun yüreðine dolar, miski amber kokusu!
Bilmezler mi, bu ümmet, fani dünyada yaþýyor?
Harama el uzatýp, dinsiz þeytana tapýyor.
Ýlim denizinde yoðruldu, günah iþlemez sahabe,
Ýslamiyet uðruna, Hamza ile Ali koþar, hep harbe,
Yolumuz hakkýn yolundandýr, koþar gideriz, Kâbe’ye!
Iþýðýmýz Kuran’dýr, meyil vermeyiz, sarayda dere beye.
Yüreðim yanar, tutuþur, aðýtlar yükselir, baþkent’te!
Koltuk sevdasý vekillerde “Millet” can derdinde,
Suriyelisi, Rus’u dünya birlik olmuþ, hepsi peþimizde!
Ali usta, her zaman söyler, akan kanlar kalmaz, bu yerde…
Ali Sözer
14.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.