Çakar almaz bir sevmenin ucundan
Saðlamasýz bir hayat arkadaþý edinip
Gördüm günümü
Gün gecenin en ortasýydý
Karanlýk ve renksiz ve soðuk
Kaçýnýlmaz bir var oluþ gibi
Salýndým bir bilinmezin sunaðýna
Adýný kimliðinde gözlerinin rengini
Silik bir fotoðrafta gördüðüm
Bir adamlýðýn koynuna
Uzun bir söylevi vardý oysa
Hayallerimin
Bir emri vaki ile susturulmazdan önce
Konuþacaktým gözümü ýþýtan sevmelerimi
Bir yaþam muhtýrasý gibi
Sesimde tebseren müjdeci kalbimi
Soymuþtum çoktan
Bir mahni gibi mýrýldanarak
Neþeli sularda kaybolmuþtum
Okul yollarýnda
Aklým çocuk diye dinlemediler
Etim kemiðimde çocuktu oysa
Kelebeklerle yarýþtýðým baharlarý
Mutluluk saymadýlar ömrüme
Kuþlarýn cývýltýsýydým ben daha
Konduðum dallarý yeþertmediler
Þimdi yeri ve göðü bir olmuþ
Sýkýþtýrýlmýþ nefesini soluyorum hayatýn
Bir kadermiþ gibi boynuma asýlan
Kimliksiz yarýnlarýma yürüyerek
Az az tükeniyorum yokluðumu