SILADA GURBET
Sýlada gurbete attýn sen beni,
Sokaklar yabancý,bakýþlar ürkek.
Karanlýk bastýrýr güneþ çekilir,
Gözlerim yollarda dost arar tek tek.
Bir ümit ýþýðý arar düþlerim,
Ne gidiþim belli,ne dönüþlerim.
Hedefe göz dikmiþ çatýk kaþlarým,
Olup bitenleri tarar gibiyim.
Bin tehlike pusu kurmuþ geceme,
Gözüm uyku tutmaz,yolum bilmece.
Seher vaktý iþ saati gelse de,
Kanadý kýrýlmýþ kartal gibiyim.
Var olmak uðruna çýktým yollara,
Sýrra kadem bastým,düþtüm dillere.
Hak’tan yardým gelip yüzüm gülse de,
Gövdeden ayrýlmýþ dallar gibiyim.
Hasretlik içimde yanýp sönse de,
Sýladan gurbete dostlar gelse de,
Bin teselli bin nasihat verse de,
Kor olmuþ ocakta volkan gibiyim.
Halit Macit/Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.