akþamýn rengine dokunmuþ kokundan uzak ellerin yýldýzlar uykudalar elma çalar rüyalarý,ay çýplak güneþ giymiþsin üstüne bin yýllýk sýzýntý bu hislerin yalýn ayak.
müjdeye benzer bakýþlarýn kor gibi biraz küçük baþlý umutlarýyla tutsak ettin benzersiz kendini bütün yanýtlarýyla sorgusuz sualsiz.
ah adýný aryan fýsýltý çok kötürüm haldeydi þiirler ülkesi dünkü rüyamda bir eksiklik vardý dedim gülüþün,iki yakasýndaydý selin güneþ insan sýcaðý taþýyordu benimse sensizliðini taþýyordu ellerim.
bir garip çýrpýntý vardý son insan olmanýn tutkulu sessizliðinde çatýþtýðým arzularýn deðil miydi söylemediklerimi çalan?
adýný arayan rüzgar uðultularýn içimdeki kentlerde ne arar okumadýðým romaným güneþ insan sýcaðý taþýyordu diye yazar benimse yokluðunu taþýyor ellerim.
yýldýzlardan önce düþlerinin sokaklarýna baktým hayat yorgundu,renkler solgun göç etmiþti ikisi de son insanlar da geçti son kez seni yutkundum.
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖtekiBEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.