DÜŞLERE TUTUNMUŞ SENSİZLİK

ne de cok uzaklara gitmiþtik
sözümüz bestemize tutunmuþtu
düþlerimiz sensizliðe
koynumuzdaki aþk
bizi kendisi diye yutkunmuþtu.

düþlere tutunmasýný söylemiþtik
düþler tutunmuþtu rüyalarýna
insanýn tutkulara tutunma zamaný
terkedildiðinde düþer kendi yollarýna.

düþlere tutunmuþ sensizlik
kendimize çarpan korkak dalgalarýz
kusursuz umut,
mahsum bir hayal,
renk deðiþtiren bir rüya
günaha sýrt çevirmiþ bir sevda için
sonsuz bir yas baðlarýz.

hayaliz,
gerçeðe dönmeyiz
cesaretler göçüp gitmiþtir ellerimizden
düþlere tutunan sensizlikleri
susturmuþuz,
bastýrmýþýz kalbinden
katillerini yaratmýþýz sessizliklerimizden.

düþlere tutunmuþ sensizlik
ne benimle baþlar düþ kurmak
ne hayal yüzlerin sancýsýyla
kara bir beklenti giyer üstüne
zaman kýsalýr
gecenin sesi deðiþir
zamanýn göçü baþlar gecenin þiir dolu acýsýna.

Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın: