Aldýrma ar bilmez akýlsýz kula
Varsýn yüreðinde aþka dâr kursun...
Gönül bahçesini sýdk ile sula,
Ki, sevgi aðacý çiçeðe dursun.
Doðmak bilmiyorsa beklenen fecir
Ettiðin ameli bir gözden geçir...
Ýlâhî iksirden idrâke içir,
Ki, iz’an, ser’inde köþke buyursun.
El Bâkî-Melik kim? Kimdir fânî, bul!
Dün "ben"lik güdenler nerde, hani, bul!
Kulak ver Yunus’a, sende seni bul,
Ki, sabrýn saati vuslata kursun.
Ayaklar altýna alýp pâyeyi
Tâc eyle gönlüne asýl gâyeyi
Ýradene yükle tüm sermayeyi
Ki, us’un nefsinden hep hesap sorsun.
Ne hâlinden yakýn, ne intizâr et
Diline þükür sür, sürekli kâr et
Islansýn avucun, utanma, zâr et
Ki, tövben günâhý yaksýn, kavursun.
Gün gelir dehlize düþersen eðer
Mel’una yol sorma, o tersini der
Avýna yayýný ihlâs ile ger,
Ki, okun hedeften þaþmasýn, vursun!
Mecit AKTÜRK
Berlin, 12.03.2016