Yaðmurda havalandý kuþlar
Ve terk ettiler gölgelerini..
Kalp atýþlarýný dinledim
Kýrýlmýþ kanatlarýyla bir kuþun göðsünden..
Gözlerini gizliyordu..
Gidenler böyle yapar hep
Oysa katiller bile
dönüp bakarlar
kurbanlarýnýn yüzüne..
Birazdan birbirini öldürecek
iki düþmandan biri
Bakabilir merhametle diðerinin yüzüne
Çün ki yorulmuþtur
hergün ceset görmekten,gözleri.
Sýrf bu yüzden
mutluluðunu düþünür cesetlerin
Ve arzulayabilir ölümü.
Çün ki savaþ biter
ve askerler bazen yaþamamýþ olmayý diler..
Ellerini aç ve yüreðini
Biz mevsimleri deðiþtiremeyiz
Yine de aç ellerini
Ve beni sev...
Bütün yaþam bir andan ibaret olabilir
Belki de bir anýdýr
benim mutsuzluðum
Uzakta batýp giden yýldýzlardýr.
Kim bilir..?
Ýçimi kemiren uðursuzluðu
umutsuzluðu kanýmla yaþattýðýmý
ve boðulduðumu...
Karanlýðýn gece ayetlerini yazýyor
kalem
nasýl bir dilsizdir o
Hiç bilmiyorsun
Nelere sustuðunu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.