“sen kere ben
bir kere bir demektir,
çarpýlacaðýz.
sonuçtan sen çýkarsan
ya da bölünürsek
ne kalýr geride,
onu bulacaðýz.
saðlay yapýp köþesine kaðýdýn
gerçeði görür görmez
insanlýk olacaðýz “
………
senden bu þiiri ilk kez
kýpkýzýl bir gece sofrasýnda dinlemiþtim.
ucuz þarap kokuyorduk.
felsefe doðuruyorduk.
birinci sigarasý safran gibi boyamýþtý ellerimizi.
ve dünya bizim için bizimle yaþýttý sanki.
matematik gibi yaþýyor, diyalektik öðreniyorduk
deðiþmeyen tek þeyin deðiþimin kendisi olduðunu.
arada;
sevdiðimizin gözleri geliyordu aklýmýza,
aðlýyorduk.
bol kitap, bol duman ve inanç doluyduk.
en kalýn seslerimizle
en sevdiðimiz türküleri söylüyorduk.
senden bu þiiri ilk kez
gene böyle bir gece sofrasýnda dinlemiþtim.
seansýmýz bitmiþ,
karþýlýklý yataklarýmýzda sýzýp kalmýþtýk.
ve sanýrým o geceden sonra
bir daha hiç karþýlaþmamýþtýk.
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.