Gelincik tarlasý yüzü O gün gark olmuþtu dert deryasýna. Kýrmýzý gamzelerine ýsýrgan otu ekilirken Duygularý kül rengi saçaklarýn altýna gizlendi...
Alnýnýn çatýsýnda iffeti , namusu sorgulanýrken Kulaðýnda uðuldayan törenin çýnkýraklý sesi. Rengârenk fistanýn eteðinde gezinirken Cemre düþmeyen koyu lacivert çiçekler devþirdi. Uçurumun kýyýsýnda nefeslerini tutup Ýsimsiz nice kadýnlar kor ateþlerde buz tutan Ruhlarýyla bedelleri öptüler...
Defalarca orantýsýz güç kullanýlarak Bal rengine çalan sürmeli gözleri fýrça darbeleriyle Mor renklere boyandý. Kirpiðine asýlan gözyaþlarýný kundaklara sarýp Kýnalý avucunun çukurlarýna kaç mezarlar kazýldý. Deðiþmeyen yazgýsýnda Gözbebeðinden ölüm fýrladý ...
Ve bayým;
"Saçý uzun aklý kýsa" "Elinin hamruyla erkek iþine karýþma" "Karnýndan sýpayý ,sýrtýndan sopayý eksik etme" Köpük köpük salyalarý akan nefsinde Sosyal hayatýn her alanýndan soyutlandý...
Çünkü eksik etekti Adý yoktu onun , kimliðide Cinsiyetini kara sandýklara Kurþun düðmelerle ilikleyip Özgürlüðü yedi kat göklere asýlýp Mutluluk ise Gökyüzünde ki simli yýldýzlar kadar uzaktý..
Oysa kadýn;
Varlýðý bile günah sayýlýrken çok þey istemedi Âfâki beklentileri de olmadý hayattan. Pembe hayaller ruhunun penceresine konmazken Çoklarý yel deðirmemine asýp Azlara göz kýrptý çok ezberler bozarken...
Sadece;
Hayat denen þemsiyenin çatýsý altýnda "Bir elin nesi var,iki elin sesi var"deyip Bir-iki adým geride deðil , yan yana yürüyüp El ele, omuz omuza ,hep destek tam destek Birlikte çýkýlan meþakkatli yolun taþlarýna Sabrýný,özverisini,fedakarlýðýný,sonsuz emeðini Nakýþ nakýþ iþleyip ilerlemekti...
Þimdi bayým;
Töreden ölüm emri kelepçeli ellleri Orantýsýz güç ile giydi siyah tülleri Künyesine yazýldý mor çatýnýn gülleri
__Nuray Çakmak__8 Mart 2016__
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.