Uzayan gök kýmýldamadan bekliyor nereye gidiyorsun yalvaran tuti güller açarken sen niye el açmýyorsun kendi kendini kahrediyorsun, ve derinden bir ses ekliyor uyumakla gitmek ayný þey kalk ve nurdan huzura koþ
senin duvar dibinde mahzun bekleyiþin ve bir de bakýyorsun kan kusacakken ve kahrlý susacakken birden süzülüyor nur gözlerinden iþte kalmakla birdi ayný hizada gidiþin
Sosyal Medyada Paylaşın:
süleyman yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.