Ne menen bir þeydir insanýn yalnýz kalmasý, Sessizlikte; ses aramasý Kendi sesinin kendine yabancýlaþmasý, Huzur ararken yapayalnýz kalmasý.
Ýki tane yiðit yetiþtirmiþ, Kimseye minnet etmemiþ, Ana dedikçe ana olmuþ yavrularýna, Yar dedikçe yar... Kýrýlmýþ sol yaný, Dibe vururken anýlar; Canýndan geçmiþ bu ana, bu yar.
Aslanlarýnýn sevgilerini kuþanmýþ, Sapasaðlam kalkmýþ ayaða, Virgül kadar eðilmemiþ Hiç bir kula inatla.
Dua kokan ellerini aç, Semaya aç ay yüzlüm; Bir baþýna kalmýþ, Aðlayan kalbini tut ellerinden, Kaldýr yeniden.
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşah ERCİYAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.