Düþünüyorum þuan. Bilinçaltým bir devinim içinde durmadan. Beni rahat býrakmýyor, Her þey aklýmda þuan, Týpký ilk günkü gibi darma duman. Ne bir gram eksik Ne de bir gram fazlayým. Usul usul Geçen günleri saymaktayým.
Konuþmak olmasa bundan böyle Davranmasa artýk kimse kimseye ’’Davranmak’’ yok olsa keþke
Hayallerim bir gün de olsa gerçek olsa Sessizlik zayýflýkla karýþtýrýlmasa artýk Hatta insanlar yok olsa Bir günlüðüne bile olsa Öleceðimi bilmesem de Yaþar mýydým doyasýya?
Sosyal Medyada Paylaşın:
EDA ERDOĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.