Hayat diyorum bazen.. Geldi de geçiyor ömür, Bazen yalnýz kalýyorum Bazense çaresiz, Sessiz ve içe dönük....
Çoðu zaman bende Babamý özlüyorum Keþke diyorum keþke Hep keþkeler dolanýyor dilime
Hayat diyorum iþte... Yaþadýklarýmý bir kenara atýp Bazense suskunluðumu koruyorum. Bazense çok gülüyorum, Çünkü benim aðlayýþým, gülüþlerimde saklý, Bunu biliyorum...
Bazense düþünüyorum, Çok düþünüyorum. Sadece düþünüyorum Saatlerce, belki günlerce
Bazen düþünerek yaþýyorum O anlarý Yaþamak istiyorum çünkü
Bazense susuyorum, Susuþlarým bir cevap alýyor mu Bilmiyorum Sadece susmayý biliyorum çünkü
Bazense aðlýyorum, Susturamýyorum yüreðimi belki de Belki de içimdekileri atmak istercesine Her susuþum duam oluyor belki de Hayat bu belki de ya, Varla yok misali Bir güldürür bir aðlatýr bizleri.... Kýsacasý ; Ben buyum... Bir gülerim bir güldürürüm insanlarý Ama kendimi güldürmeyi bir türlü beceremem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.