GÖKYÜZÜM

Yalnýzlýða çalarken tüm renkler.
Sevda adýydý o yalnýz yýldýzýn.
Hatýralar intihar ederken ardý ardýna.
Ölüm dediðin ,o son adýmýn adýydý iþte.

Hasrete vururken tüm geceler.
Acý ,mezesiydi fakir soframýzýn.
Anýlar bir bir çekip giderken benliðimden.
Kalan tek parçanýn adýydý iþte sevda.

Geceme musallat olma güneþ..
Býrak sevdiðim yýldýzlardan göz kýrpsýn.
Göremediðim de yaðan yaðmur deðil yanaklarýma.
Ýþte o yýldýzýmý , kapatan bulutun adýydý ayrýlýk.

Sosyal Medyada Paylaşın:

İbrahim Ozan Vural Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ŞİİR 9 (VAZGEÇTİM) TESBİH KAFİYEM DOLUNAY AŞKSIN SEN HAYAT YÜKÜ HAYALLERİM İSTANBUL AY IŞIĞIM CENNET GÜZELİM ŞARAP RENGİ