BEN ŞALININ YERİNE, PELERİN VERİYORUM ASIKLUZUMSUZ
BEN ŞALININ YERİNE, PELERİN VERİYORUM
“”Þalýmý aldýnýz, yeþil mantomu da Hiç düþünmediniz mi beni ? Üþüyorum... Daha bahara çok... var... Daha çay içeceðiz unutma sakýn O, kýr kahvesinde... Lavanta bahçesinde””” Sevgimi yorgan yaptým Sarsýn ýsýtsýn diye Anlamadým bir türlü Hala bu korkun niye Bu gün son cemre düþtü Isýtacak topraðý Beyaz çiçekli dalý, saracak bak yapraðý Bahar coþkulu gelir Lale, sümbül nicesi Bu yürekte sen varsýn Sensin gönlün ecesi
Bilir misin ey canan Asuman sana döþek Bulutlar yastýk olsun Denizler yorgan sana Sen Tanrýnýn lütfusun Dediðim anlasana Seven yürek pes etmez Gider sonuna kadar Gerçek seven bir yürek Canana ömür adar Korkuya mahal yoktur Amentü diyor iman Karýncayý yaratan, sanatý görmek lazým Kelebekte manayý Çok iyi bilmek lazým Kötü düþünceleri Beyinden silmek lazým Bilebilir mi insan, yarýnlar neye gebe Bizim yaptýðýmýz þey Oynanan bir “kör ebe””
Þalýný kokluyorum Lavantanýn yerine Sevgi yumaðý ipten Pelerin veriyorum Yeþil manto içinde Ben seni görüyorum Vurmasýn hiç yüzüne Hazan, hüzün rüzgarý Yaþamaya baþladýk Hem de bir ilk baharý Gitmesin gözlerinde Þu bahar ýþýltýsý Vakur duruþun sürsün Sakýn ola yýkýlma Geçmiþe bakýp bakýp Anýlara takýlma Ne þiþ yansýn, ne kebap Sevda türküsü çalsýn Dokundukça þu Rebap
Kayýt düþüyorum bak Sensiz geçen her an’a Seni sevdim diyorum Ne olur anlasana
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.