Öyle öðretmezler ama göz izi daha kalýcýdýr parmak izinden, Yaþýndan büyük bir þiire kalkýþýyorum baðýþla bu sefer, Bir gece yarýsý anasý babasý yoktur adamýn, kardeþi ölmüþtür, Meðer hiç olmamýþtýr zaten dostu Bazý þarkýlarý yakýþtýramýyorum kendime, zorla deðil ya gitmiyor iþte saçýma sakalýma, Ama o þarký da dendiði gibi eve yalnýz dönüyorum bende ve evet senin boyunda suskunum ki sende giderek büyüyorsun Sana da dur diyecekler durma sakýn, týrnaklarýn acýyacak býrakma!!, Kirpiklerinin dibi sancýyacak, n’olur gözlerini kapatma, Olur ya ellerin kanarsa, aklýnda deðil yanýnda kalan arkadaþýna içir, Korkma kan kardeþliðini yalnýzca iç kanamalar bitirir Biliyorsun di mi ancak acýsýný görebildiðin kadar gülebilirsin karþýndakine Bilmiyorum belki de talihsizlik bizdeydi biraz ama ; Perdenin arkasýna saklanan çocuklardýk, yani yüz görümlülüðü kadardý kahkahamýz Sonra gökkuþaðý sardýk gözümüze, aðrýmýzý görmeyelim diye, Ama hiç çizgimiz kýrmýzý olmadý bizim Mai’yle, O bulutlarýna varana kadar neyi varsa bölüþtü benimle, her an yaðacak gibi duranlarý kendine saklardý, Bana soðuk hava dalgalarýyla boðuþmak kaldý Yerde de gökte de kötü alýþkanlýklarýmýz oldu uyma bize, Yön bilmez kuþlarý seyretmek gibi mesela, okumak gibi baðýra çaðýra, Kollarý olmayan bir yazarýn yerine kurþun kalemi diþlerimizle parçalamak gibi, Kara kaplýkla bantlayýp ruhumuzu, cilt’lediðimiz yüzümüzü beðenmeyip yýrtmak gibi, Ýçimizi açmak gibi gelene geçene.. Yani sen bunlarla zaman kaybetme Gerçi ben Martý bile oldum onun sayesinde, aramýzda kalsýn ama siyaha dönmeden önce beyazdým bende, Rengime aldanýp bu yüzdendir önüme özentisiz korkuluklar dikmeleri, Oysa izinsiz girmedim kimsenin baðýna bahçesine, sýcaklarý içimi çekti de bahsetmedim birine bile, Ben Güneþ’i üstü açýk ölen çocuklar üþümesin diye doðar bilirdim, Meðer ultraviyole yansýmalarý varmýþ gülüþlerinin.. Tam da senin yaþýndayken apartmancýlara verdiler sarý evimizi, niye bilmem gururla bakardým penceresinden, Babamýn sigarasýndan yürüterek ilk suçumu iþledim hemen peþinden,Tokat sigarasý anlamý deðiþmeden yüzümde yankýlandý, Kapý altlarýndan feci soðuk giriyordu bir kýþ ay’ý Bir akþam Radyo oyunlarýndan birini pür dikkat dinlerken annem "Karalama oðlum o defteri" dedi, Karalama defterim var o günden beri, Sonra aldým elime kalemi, kelebek tozu hep parmaklarýmýn ucu, Anladým ki bir günlük yaþam katliamý sandýðýn þey, baþkasý için bir ömür boyu Yine bir kaç ilmek fazla atmýþ kadýncaðýz kazaðýn boðazýna, bende ki giyotin zahmeti ilerde çok iþime yaradý bakma! Sende bir gün anlayacaksýn Küçük Kara Balýðýn ne demek istediðini, Zaman sonra ayný adam Deniz Gezmiþ’i anlattý bana, dedim ya meðer hiç Deniz Gezmemiþim ben, Daha dur hiç gitmediðin bir þehirde senin için zeytin aðacý dikicem, Limon fidanlarýný koklayacaz beraber, Çok iþimiz var, þu bitkisel hayata girmiþ dünya sayende çiçek olacak daha, Kirden görünmeyen kulaklarýmýzýn pasýný sileceksin el deðmemiþ bir çocuk þarkýsýyla..
Ben yaþýna vericem yaptýklarýný, sen yasýma ver yazdýklarýmý, Yani "keþke olsaydýn, sende görseydin, bir bilseydin" diyecem ama, Öncekiler gibi olmasýn diye "seni seviyorum" demiycem sana Ne olur kýzma bana, zamanla anlarsýn falan denir ya anlamazsan daha iyi aslýnda, Ýnan içimiz kanalizasyon, içimiz týmarhane çöplüðü.Asfalt katraný içimiz, bildiðin Azrail panayýrý, Ýçimiz ; nerden yükseldiði belli olmayan bir çocuk feryadý..
Yani eðer istersen þimdilik sevme beni, Onlar hala gidenleri bekliyor unutma sakýn Çoban Yýldýzlarýný, Zamaný donduran biri olursa yanýnda, sýký giyin aldanma Bak yaþlý adam balonlarýný satamamýþ, çocuðun biri tiyatro bileti alamamýþ, Kar düþmüþ hayvanlar aç kalmýþ, ýspanak yine ihtiyaçtan fazla üretilmiþ, Çöpçünün eli üþümüþ falan, Olsun sen yine de kirletme Denizini, Bir baksana þu halimize, Kýrmýzý Baþlýklý Masallar çýkardý onun aðzýndan, þiir dýþý ederdik kendimizi, Her anlattýðýnda ruju biraz daha silinirdi, Onda renkli çaydanlýkla elimin deðmedi çerez kasesi, Bende ýþýklý bir tabloyla, ne zaman baksam yaþýtýmý göremediðim ayna kaldý, Taþýnmak ne kolaymýþ meðer, yükümüz aðýr deðilmiþ yani..
Ýnanýr mýsýn Denizden yalan çýksa yerim þimdi, Bakarsýn bir gün yine o kýyý kasabasýna gider, konuþtuðumuz gibi beyaza boyarýz evlerin hepsini, Ne bileyim çayýn yanýna simit alýrýz, diþlerimiz de susam kalýr güleriz, Hayal meyal hatýrlarýz nasýl sevdiðimizi, Sen o zamana kadar büyümüþ olursun diyemezsin belki, oy tekliðiyle Dünyanýn en güzel kýzý ilan ederiz seni, Kim bilir hatýrlarým aðlamayý, hem denizin de tuzum olur fena mý.? Kelimeci dükkanýna gireriz bakarsýn, en güzel yerinden birleþtiririz bize uygun olanlarý, Ýçimize yük olan mucizeleri kapýda ki dilenci teyzeye veririz, Belki akþam olunca bi kayýða çöker iki tek atarýz, Boþa kürek çeker bi kaþýk suda boðuluruz, Hem kötü kokmasýn eþe dosta, hem art niyet yetiþmesin diye karanfil açar aðzýmýzda, Unutmadan, o çaresiz hikayeyi aldýðým rafa geri býrakýrým, kaldý ki ilk baskýsýna bile dayanamadýk biz o kitabýn..
Giderim ben hem Deniz de tutmaz beni, Geç olur güç olur ama giderim, Bu defa öfkemi bastýrýp, Döktüðün kýrýntýlara basmayýp Aç karnýma bir sigara daha yakýp giderim..
Þanslýysam eðer uðrayabilirim kimsenin inanmadýklarýna inananlarýn dergahýna, Kim bilir belki oturabilirim lokmalarýn sayýlmadýðý gönül sofrasýna, Ýnanmadan ettikleri dualarla kurduklarý Dünya, nasýlsa beddualarla yýkýlacak baþlarýna Önceden Put getiriyorlardý, þimdi punduna getiriyorlar bunu da aç kaldýðýnda yersen eðer, Bu binlerce yýllýk bayatlamýþ hikayenin "küf noktasý" elimizin kiri, Kötü yola düþen iyi kalplerin üzerinden son model arabalar geçti, Darp’hanelerden dövülerek tanýnmayacak halde çýkýyor fakir ama gurursuz cenazeler, Artýk para daha aðýr basýyor insan ölüsünden, Zengine deli kuvveti vermiþ Allah, hepsi kendi tabutuna omuz atýyor, Üzerinde Arapça yazý, kefen bezi Amerikan malý, Akýllý telefonundan Fatiha açýyor, esnaf yokluðundan dinini bütünleþtirememiþ bir levazýmatçý, Pin kodunu girmek üzerindeki pim’i çekmekten daha büyük tahribat yarattý, Elimize gelen son verilere göre beyin ölümü sayýsý þu an için milyarlarý aþtý,
Ve sen para attýðýnda dönen müzik kutusunda ki balerinsin þimdi, Yüzün o kadar güzel ki, yüzleþmek kadar da acý verici, Gülüþün Allah vergisi, benim bi can borcum var o bile otuz beþ senedir vadeli,
Görmeyince katlanmak kolay olur diye öpüyorum gözlerinden, Öyle öðretmezler ama göz izi daha kalýcýdýr parmak izinden...
//Bir þeyler daha vardý sanýrým, onu da baþka bir þiirde anlatýrým// Emrah Asým Beridze
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beridze Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.