gece olsun. aðlarken yastýðý kirletiyorsun
ayrýca arkasý hiç yarýn olmuyor, sanki gücendim
merak edince de kahramanlar iyi olmuyor
kendi hayatýný önce düþününce, yeteneðin neydi
titrerken elin hiçbir silah güçlü kýlmýyordu seni
ve belasýný versindi tenevizyon,
kaba taþýn, habersizken perçemin, seslerini, vur haydi
günahsýz bir tek sen olmalýsýn böyle aðlayabiliyorsan
olacak olan da titrerken bir ile dokundu
efektlerin mirasýný etinden düþüren heyecanýn
gözlere inan bakir damlasýný insan aldý
karartabilirsin, insan kendi yüzüne hasret
mermeri öpen gaga
gecenin en karanlýk anýnda
bekletilmiþ uzunluða pankartlar asýyor
yaþasýn... biraz daha kalýrsan
bilmiyordum baðýrabildiðini
sonunu denizin dalgalarýna
biriktirirken taþlar
göðsünden düþen inciye sarkýyor
kendimi astýðým rüya
kaç ruhun inlemesine karýþtý bilemem
daha uzun bir çarþý olamazdý bacaklarýn kadar
durmadan ellerinle oyalýyorken boþluðu
ödeþmek için camlara yaðmur damlasý düþüren dudaklarýný çek
nefesin kaldýðý yerden bir yarýn daha kalýrsa
habersiz olacak olanlardan aþk çaðýrýr
ruhsuz dilleriyle gerekeni yapanlar
bana benzemiyor bunlarýn hiçbiri
masa hiç güzel deðil, kapý ve bilmediðin yumurtalar
kokmuyor da otlarýn
köküne kadar uzanýnca, çarþafýn kýzaran kývrýmýna çizdiðin kuþ
talaþ gibi burnunu kýzartacak söze vaktini bekletir
her þey yine olacaðýna varýr
sen olacaðýný bilmediðin yerden geliyorsun
býrak, bari su avucuna biriksin
tekrar bayýr çýkalým