Ne Zaman Dönsem Bir Zamanlara
Ne zaman dönsem
Soðuk ve kuru bir bahçe gülüyor arsýzca
Belki yeþil, belki sarý bilinmez.
Kocaman bir tahta kapý
Ne zaman açsam bir kahýr
Çýrpýnan hayallerim yarý esir
Ne zaman dönsem bir zamanlara.
Ne zaman dönsem
Anýlar geçiyor dost sohbetlerinde
Yarý pembe yarý sarý
Her þeyden yakýn,hiçbir þeyden uzak
Bilinmedik kýyýlarda kaðýttan gemilerim
Bir anda alabora
Tam yüreðimin orta yerinde þeytanýn fýrtýnasý
Ne zaman dönsem bir zamanlara.
Ne zaman dönsem
Upuzun köprüler, ateþ nehirlerinin üzerinde
Yolculuk, dað baþý uçurumlarýnda
Hazan yapraklarý ülkesinin bilinmezine
Firari hüzünlerim, gri bulutlarýn girdabýnda
Bir tutam kor ve bir demet gözyaþý
Upuzun yollar
Ne zaman dönsem bir zamanlara.
Ne zaman dönsem
Umutlar eylül
Yýrtýlasý zamanlarda
Topraðýn döþünde, mavi beklemeler
Kuytu karanlýklarýn gölgesinde bir gül kokusu.
Yine de yürüyorum aldýrmadan zemheriye
Üç beþ dostun yüreðiyle
Tutunarak ellerine
Yedi renk martlarý uçurarak göklere.
Ne zaman dönsem bir zamanlara.
Yüksel Beyocaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.