Kutlu Işık....
Deryalara çaldým yalnýzlýðýmý,
Bir kurt gibi çarpar deli yüreðim.
Sevda denizine saldým aðýmý,
Çekemedim kaldým kýrýldý elim...
Can deyip de tuttum soðuk elleri,
Kardeþim deyip de verdim gülleri.
Allah’ýn yolunda bütün kullarý,
Can deyip de sardým darýldý solum...
Tanrý daðlarýndan doðarken güneþ,
Kutlu ýþýðýnda Bozkurtça yanýþ.
Vatan topraðýnda, pusuda kalleþ,
Açar makberlerde, cennetten gülüm...
Nefes nefes uzandým bulutlara,
Aradým gönlüme düþen hilâli.
Al bayraðý sardýðým tabutlara,
Uzanýp da kaldým tükendi halim...
Karabasan gibi çöktü üstüme,
Her yerde ihanet zulmün gölgesi.
Hain bana sakýn merhamet deme,
Dürdük defterleri cezanýz ölüm...
Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.