TUFANDA SEVGİ
Kocaman bir umman bulanýr,
Kuþ gölgelerinde…
Birden güneþ çýkar, sular durulur.
Bahar melekleri belirir eteklerinde
Fýrtýnalar biçer göklerin mavisinde,
Sonra evren.. siyaha bürünür
Hüznü bol akþamlarýn sinesinde,
Her canlý tufanýný yaþar ya,
Senin… hep tufandýr denizlerin,
Gece, fýrtýnalarýnýn dalgalarýný
Tan vakti yatýþtýrýrsýn bilirim.
Bilirim, acýlarýnýn köpüðünü,
Bulanýk ve aðýr olur mutlaka…
Fýrlatýr seni gecelerimin diplerine...
Buna raðmen sen ruhumun,
Karanlýk dipsiz kuyularýna
Sevgiyle bekçilik edersin;
Sarýp sarmalarsýn kabuksu yaralarýmý,
Ruhun benimle kalýr sen benimlesin;
Baþkalarý için sadece bir gölgesin !
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.