Bu sabah kýzýl þafak gibi yüreðim
Adeta yangýn yeri
Aþklar mý zamansýz bitiyor yoksa biz mi?
Aþktan, benden, senden
Kýsaca sevdaya dair her þeyden kuþkulanýyorum
Yüreðimde ki yangýnlar bir avuç ateþe dönüyor
Koynumda taþýyorum küllerinden arta kalan aðýr hüzünleri
Ve zehirli dumanlarý
Sen diye nefes nefes içime çekerken
Gözlerim ufukta düþünüyorum!
"Bulutlarýn üstünden yere çakýldým sayende "dediðim zaman
"Tutunmasýný bilseydin" demiþtin ya...
Oysa sen beni ilk önce yüreðinden býraktýn,
Sonra bakmaya doyamadýðým ve kýyamadýðým gözlerinden
Sýra beyninin her bir hücresine gelmiþti
Onu da yaptýn bir çýrpýda silip attýn
Çünkü yüreðinde, gözlerinde, beyninde baþkasý vardý artýk…
Þimdi...
Þimdi de ellerimi býraktýn!
Senden baþka hiç kimsenin dokunmasýna izin vermediðim ellerimi...
Sen beni bensiz ve sensiz býraktýn...
Ýþte böyle!
Sen benim yüreðimi, gözlerimi, ellerimi býraktýn ya
Bende Yusuf misali dipsiz bir kuyuya düþtüm.
Hiç bir kervanýn yolu düþmedi ki
O karanlýk kuyudan çýkarsýn
Sudan çýkmýþ balýða döndüm
Nefes alamaz sensiz yaþayamaz oldum…
Elimi kolumu nereye koyacaðýmý bilemedim,
Sen benim sadece ellerimi, gözlerimi, yüreðimi býrakmadýn.
Ruhumun gýdasýný, havamý, suyumu da kesip ölüme mahkûm ettin
Sen beni bensiz ve sensiz býraktýn...
Oysa defalarca söylemiþtim;
"ne olur ellerimi, gözlerimi, yüreðimi býrakma
Uçurumlardan yuvarlanmama izin verme"
"Bana baktýðýn gibi kimseye bakma" diye
Ama sen beni bensiz ve sensiz býraktýn...
Ya hep kal, ya da gidince sakýn geri gelme, dayanamýyorum dedim.
Kürkçü dükkâný hesabý gidiþlerinin dönüþleri oldu
Ne gitmelerin bitti ne de gelmelerin!
Her gidiþin bir,
Her dönüþün bin yaraladý...
Nedendir bilmiyorum,
Bu kadar yaralamana izin veriþim.
Tek bildiðim;
Sen beni bensiz ve sensiz býraktýn.
Önce yüreðinden,
Sonra gönlünden ve gözünden attýn
En sonunda da hiç acýmadan
Aramýza tel örgü çekip ellerimi býraktýn...
Mustafa KARAAHMETOÐLU
01.03.2016