MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞÜKÜR DOLU GÖNLÜN PERVAZINDA...
Gülüm Çamlısoy

ŞÜKÜR DOLU GÖNLÜN PERVAZINDA...



Hüznün rahmeti ve asýlmýþlýðýn hikmeti,
O ki peyda olan en içli hazan,
Külyutmaz bir ömrün gýyabýnda
Rest çektiðim demli bir yalnýzlýk,
Miadý dolmuþ bir öfkenin gýybeti iken
Ýnkârý yâd ettiðim dünün tekelinde
En hazin reçete.

Gidenlerin ardýndan usulca nifak sokan
Kaderin gizil tehdidi:
Olmak ya da olmamak ki tekeri kýrýk,
Tam takýr bir gönül ki en devrik cümleyi
Teðet geçtiðim ölüm öncesi bir sahtekârlýkla,
Gönülsüz bir iç çekiþ,
Hüznü revnak bir günce:
Aslýmý inkâra yeltenmediðim o hazinede saklý
Tüm mazim, dengini yitirmiþ solun
Nüktesinde týkanýlmýþlýðý nefesin,
Hicap ettiðim sonu kucaklamadan önce
Tanrýdan tek dileðim
Yine de kimselere demediðim.

Hatýratýný yüklendiðim en sakil ve müþkülpesent
Tümceye yýðdýðým ýssýz ve bakir bir gönül güncesi,
Þu devrik günün bitiminde,
Sattýðým bir ömürden arda kalan
Yine de ýskaladýðým gönülsüz bir coþku
Adý aþk adý dost adý yok belki de.
Belki de belirsizliðin hükmünde sefil bir telaþ,
Sakil bir yürek
Ve en görgüsüz acý:
Gönülden bir hutbede kýstýrdýðým anlýk bir hezeyandan
Arda kalan,
Tekerrür eden
Demlendiðim, dertlendiðim ve derlediðim
Günlerden bir sonraki durak,
Sona raðbet etmesem de
Dilimde asla yok tek bir isyan.

Dingin bir tecelli olmasa da hükmü
Ve asýlsýz bir rötuþ yüreðin karaladýðý
Ama asla karalamadýðým yine de zaman zaman
Kandýðým asýlsýz bir suret,
Yine de ne inkâr ne nefret.
Sevebildiðimden de öte,
Sezdiðimden önce yâd ettiðim,
Yankýsý bulutlara çarpýp da
Gölgelerin çeldiði.

Sýðýndýðým ama sýðdýramadýðým,
Serzeniþi saklý tek bir i mgede,
Soyutlandýðým ve baþtan sona aykýrý bir reçete,
Ýsmi, cismi olmayan,
Kýrýk bir aðaç kökünden fýþkýran hayat zerrecikleri;
Sezgilerin de ötesinde vuku bulan üç beþ gölge,
Kýsýk sesini duymazken önceleri,
Baðýrdýðým, bastýrdýðým en büyük darbe.

Dünden öncesi yok ne de sonrasý,
An’ým kayýp, olsa da umudum
Yine yürekte saklý.
Ah ben ki bencileyin yýðdýðým dip dibe,
Ah sen, diyemediðim en sefil hecesin sen aþk:
Tek bir katrede, tek bir hanede gizli
Hele ki doldurulmuþluðu þu boyutsuz haznenin,
Taþýp içinde boðulduðum müridi hüzün,
Tek vazgeçilmezi ömrün paye vermesem de
Payidar bir saðanakta solduðum
Ve soluduðum hutbede kovuþturduðum gölgeye istinaden,
Seðirttiðim yüreklerin çeperi iken
En hazin darbede ölgün bir ömrün
Elde kalan son hükmü.

Bilip bilmeden rast geldiðim en ölümcül hücre
Yine içinde devinmekten yana yakýla
Seðirttiðim onca tufandan yürekte asýlý kalan;
Gömüt bildiðim ve yüz sürdüðüm,
Ansýzýn peþine düþüp iz bildiðim,
Seyri ki cefa yüklü,
Sormadým kimseye oysa:
Sefasý nerede saklý.

Yine de baþladýðým bir ömrü payidar kýlan
Þükür dolu gönlün pervazýnda
Soluklandýðým anlýk bir durak
Ve elimde kalan son yaprak,
Dünden arda kalan son ganimet:
Çözemediði bir bulmacanýn en asil karesi,
Aþka delalet.






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.