Özlem

Ýlk bahar; beni hep hasret rüzgarlarýnla vurur.
Uzanýp tutmak isterim onu; Koþarým peþinden.
Ellerim boþ boyum bükük kalýr.
Öksüzleþirim yarým kalan hevesimde .

Bahar yaðmurlarýný severim ýslatýr beni,
Ýliklerime kadar sýrýlsýklam olurum.
Bazen deniz dalgalarý çarpar yüzüme
Hüzzam makamýnda derinden,
bir hasret þarkýsý çýnlar kulaklarýmda.

Ne kadar özlem þarkýlarý varsa,
bir bir geçer yürek yangýnlarýmdan,
En içten dilediðim dualarý,
Size yollarým benden gidenlere.

Bazen trenler geçer gözümün önünden
Hasret yüklü sirenler yýrtar kulaklarýmý,
ve içimdeki iç sýzýlarým aðlar derinden.

Öyle bir acý özlemdir ki bu yakar yakar!
Sabahý hiç bilmeyen gecelerim,
Özlemi örter üzerime,
güneþ hiç doðmayacakmýþ gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: