YİĞİTLER KERVANI

Bugün en gururlu günüm benim;
Sülüsü gelmiþ yiðidimin.
Kýnalar hazýrlanýyor;
Canýmýn cananýna,
Ýlk göz aðrýma.
Saçýna yakýyorum,
Cennet kokulu kýnayý.
Rabbime emanet ediyorum,
Pamuklara sararak büyüttüðüm,
Aslan parçamý.

Siper ettiler vatana,
Gencecik bedenlerini.
Geride býraktýlar;
Bacýlarýný, kardeþlerini.
Daha baba bile diyemeyen,
Ufacýk yetimlerini.
Nice ocaklar söndü birden,
Ýngiliz denen gâvur yüzünden.
Kuzularýmýz olmasa,
Karanlýkta kalýrdý,
Parlayan ayým hilâlim.
Düþmana geçit vermeyeceðiz,
Bayrak bizim, þan bizim.

Ben anayým!
Asker anasýyým.
Vataným için karargâhlara,
Mermi taþýmaya hazýrým.
Ben anayým!
Asker anasýyým.
Vataným için bütün çocuklarýmý,
Ölüme göndermeye razýyým.
Ben anayým!
Asker anasýyým.
Oðlumla, aslanlarýmla,
Omuz, omuza çarpýþmaya hazýrým.

Anacýðým, babacýðým, kardeþlerim…
Canýmýn parçalarý,
Yüreðimin en güzel yanlarý,
Merak etmeyin beni.
Yanýmda Atamýn askerleri.
Bu yürekler tam bir vücut olduðunca,
Ayak bastýrmayacaðýz vatanýmýzýn,
Tek bir karýþýna.
Canýmýz pahasýna.
Üzülmeyin;
Biz bir ölürüz, bin doðarýz,
Allah yolunda.
Anacýðým;
Kýna yaktýn kafama,
Yolladýn asker ocaðýna.
Bu baþ feda vatan yoluna.
Ama anlamadýk hikmetini ne fayda...
Kardeþime de yakma kýna,
Onu da hor görürler sonra.
Sað salim geleceðim yanýnýza,
Sakýn aðlama.

Zaman geçiyordu umarsýzca
Ýngilizler saldýrýyordu
Acýmasýzca Gelibolu’ya
Gencecik fidanlarýmýz soluyor;
Ölüyordu,
Topraða düþüyordu umutsuzca…
Yedek kuvvetler gönderiyorduk aslanlarýmýza,
Onlar da çare olmadý.
Süt kokan yavrular,
Babasýz kaldý.
Elimden bir þey gelmiyor,
Dua etmekten baþka.
Askerlerim hazýr deðil,
Böyle bir savaþa…
Mermiler havada uçuþurken;
Elimle nasýl gönderirim,
Ölüme aslanlarýmý.
Daha tüyü bitmemiþ yavrucaklarý…

…

Kýnalý Ali ve arkadaþlarý
Geldi yanýma.
Hep bir aðýzdan söyledikleri
Hala kulaðýmda;
Bayraðýmýza canýmýz feda!
Kanýmýz oluk, oluk aksa da,
Þehit olsak da,
Geri durmayýz ne fayda!
Biz Türk askeriyiz!
Allah, Allah tekbiriyle,
Savaþa gideriz!
Biz Türk askeriyiz!
Damarlarýmýzý kesseniz,
Ay-Yýldýz diye inler kalbimiz!
Vatanýmýz için,
Ölmeye razý bedenlerimiz!
Gözlerimden döküldü,
Durduramadýðým yaþlar.
Gelibolu’ya ölüme gitti,
Vatan aþkýyla yanan,
Yürekdaþlar…

…

Hepsini topraða verdim,
Yürekli leventlerimi.
Peygamberimiz esirgeme,
Aslanlarýmdan þefaatini.
Ya Rabbim cennetine al!
Vatan kokan þehitlerimi…


Yüreðimiz yangýn yeri.
Kýnalý Ali’nin annesinden,
Bir mektup geldi.
Titriyordu ellerim..
Kulaðýmda Gelibolu askerlerinin,
Yankýlanan sesleri.
Ýlk cümlede yüreðimize saplandý,
Anacýðýnýn sözleri.
Oðlum! Ciðer parem! Üzülme…
Söyle komutanlarýna, arkadaþlarýna,
Hor görmesinler seni.
Kýna cennettendir.
Askere giden yavrulara,
Vatanýna, bayraðýna,
Kurban olsun diye yakýlýr.
Unutma!

Dolan gözlerimiz yerini,
Kalp aðrýsýyla karýþýk gözyaþlarýna býraktý,
Yüreklerimiz acýdý.


Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın: