BAK, KİMLER VAR, UNUTULUR MU HATIRALAR
Kimler yok ki
Ana, baba; dede, torun
Bacý, kardeþ
Pek çoðu köylümüzün
Çoðu da akraba
Neler yaþadýlar, yaþýyorlar kim bilir
Yazmaya kalksak
Ne deftere sýðar ne kitaba
Ara sýra açar bakarým tek tek
Bulup düzenlediðim bu
Fotoðraflara
Þimdi toprak olmuþ
Dedeler, amcalar, dayýlar
Asýlýydý fotoðraflarý köy kooperatifinin kerpiç duvarýnda
Adlarý kaldý köy mezarlýðýndaki
Mermerlerde, taþlarda
Bir de “Biz de gençtik!” diyen bakýþlarý
Bu siyah beyaz duvar dibinde çekilmiþ
Fotoðraflarda
“Belki sizde yoktur
Hatýra olsun benden size!” diyerek
Gönderiyorum
Dedelerin, babalarýn hayalini
Çocuklarýna, torunlarýna
Yalnýz bu dünyadan göçenler mi
O kadar çok genç var ki
Fotoðraflarda hep gülümseyen
Oðul, kýz, torun, yeðen
Çoðunu burada tanýyorum
Neredeyse hepsi okuyup yazýp
Köyden giden
Mesaj gönderiyorlar bana
Ara sýra
“Amca, yazýlarýný okuyoruz, bize köyümüzü, eski günleri tanýtýyorsun
Çok da hoþumuza gidiyor
Eline, diline saðlýk
Geçip gidenlerimizi
Hatýrlatýyorsun.” diye
O “Bölük Pörçük” yazýlarým da
Sevgili gençlerimize
Oðullara, kýzlara, torunlara
Velhasýl tüm canlara
Benden bir hediye
En kýymetlisi de bu fotoðraflarýn
Siyah beyaz olanlarý
Ýlicekli Debrah’ýn objektifinden
Hani demiþ ya þair
“Duvar dibinde resmim aldýlar
Ak kaðýt üstünde tanýyýn beni” diye
Ýþte bu fotoðraflar
O türden
Hatýralarla yaþamak güzeldir
Geleceðe bakarken
Açýp sayfayý ana baba
Merakla incelerken
Fotoðraflarý
Çocuk soruyor
“Bu kim baba?”
“O benim amcamdý yavrum
Yüz yaþýndan fazla yaþadý
Þu güzel adamý da tanýyor musun, o da senin amcandý
Doyamadan gitti dünyaya torunlarýna
Genç sayýlýrdý daha…”
Kim bilir karþýmýzdayken bu
Eski yeni fotoðraflar
Kimler mutlu olur
Kimler hüzünlü
Hayat geçer gider
Bize kalýr kaðýt üstünde hatýralar
…………………………………………………………………………
Numan Kurt
29 Þubat 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.