Bu aralar,
Külfeti ziyan yýllarýmý yaþanmamýþ sayýp,
Bir masalýn içinde kaybolmak üzereyim.
Siyahým...
Hemde simsiyah.
Ölüm gibi,
Yalnýzlýk gibi, dünyaya dönük sýrtým.
Al beni yaðmur... Damlalarýna hapset.
Sýrra kadem bastýðýn toprakla buluþtur.
Buluþtur ki özüyle zerre zerre harmanlasýn hüznümü...
Sonra;
Aðaç olayým
Çiçek,
Böcek, taþ olayým isterse.
Ama lütfen Tanrým.
Bir ses,bir nefes olmayayým.
Belki iyileþirim o zaman baharda.
Tebessümler dökerim törenle, kendime geri dönüþüme.
Ve yorgun suretimi ateþe verip,
Kývýlcýmlar saçarým bir nevruz akþamý.
Ve dahi,
Kozasýnda tecrite mahkum yüreðim
Maviye hasret bir kelebek olur
Ýzinsiz çalýnmýþ düþlerimin kanatlarýný.
Mayýs çiçekleriyle bezer baþtan ayaða...
Þimdi kapýyý ört
Ve kucakla beni hayat.
Kül rengi filmleri tümden sil hafýzamdan.
Hatta þimþek þiddetinde
Tenimde parmak izim gibi vücut bulmuþ anýlarý yak.
Bundan sonra,
Bir sarýldýðýmda iki sevecek,
Yokluðun,
Yoksunluðun intihar vaktinde gelecek,
Yüce bir kalbe teslim et ki kýrýk dökük yüreðimi
Günah olan ne varsa gönüllü çekeyim vebalini.
Dilek USTA.