Sen miydin
Geçmez akçe misali pul pul gözümden düþüp
Hiçliðin ederi payelerinle
Karanlýk yalanlarýn ardýna saklanan
Diz çökerek yürüsen de
Hiç anlamadým mý sanýyorsun
Yedi renk yedi masal aþk diyarýna
Çoban aldatan ýslýk sesiyle koþar adým gittiðini
Oysa hatýrýn
Hatýran için
Dilime baldýran zehri sürerek ne çok susmuþtum bir bilsen.
Bu yüzden kekeme kesikti tüm sözcüklerim
Konuþtukça kanla karýþýk kesif cümleler yutkunurdum hep
Deðdi mi
Ucuz ihanetlerin utanmazlýðýný
Aþk diye köhne odalara hapsedip
Anýlarýn üzerini haram yorganýyla örtmek
Sen zerrece kadir kýymet bilmeyen
Sözleri kurþun
Nefesi barut kokan aþk eþkiyasý
Elinde iki fitil ,bir fikirle sabote ettin düþlerimi
Yaktýðýn yangýnýn ortasýnda kaldýðýmdan beri
Emsalsiz bir külüm sayende
Þimdi o taze küller arasýndan
Yanýlgýlarýmýn hasadýný topluyorum
Harýn dan kan revan içinde kalsa da ellerim
Yüreðime akan lavlar kadar acýmýyor caným inan ki
Zaten kim Aslý,kim Þirin olmak ister ki
Karanlýk ruhunun güneþ görmeyen sevgi otaðýna
Halâ ayaklarýnda
Çiðnediðin ölü kelebeklerin kan lekesi dururken
Zehirden bir bal taþýmakla meþgul dikenli dilin
Övünebilir
Hatta paslý kumbarandaki ezber cümlelerini
Aþk niþanesi olarak kalbine asabilirsin
Bir tek ben bilirim senin iki yüz ikinci yüzünü
Kedi kadar korkak
Kedi kadar nankör yazýlý belleðimde artýk ismin
Oysa ne çok hafife aldýn
Ne çok yanýldýn
Yalan elbisesiyle arz-ý endam ederken
Kendini bulunmaz hint kumaþý sanarak
Ýflah olmaz
Ýki yakan bir araya gelmez bundan sonra
Çünkü
Maviye seðirten serçelerin kýrdýkça kanadýný
Kurþun aðýrlýðý intizarlar kavuracak bedenini
Evet vakýa bu
Tabut kapanýr
Sessizliðe çivilenir bir gün bedenin
Gör bak o zaman ardýndaki cümbüþü
Dili lal bülbülün gülüne armaðan ettiði ötüþü
Þimdi köprünün altýndan çok sular geçti
Sana coþkun,
Sana taþkýn akan nehirlerim
Sakin huzurlu bir limana demir attý çoktan
Dingin tavrým þaþýrtmasýn seni
Sürçü lisan ettiðim
Seni yücelten mýsralarýn düðmelerini sökerek
Ben kendimden çoktan özür diledim
Artýk
Kalemim yorgun
Dudaklarým buz daðý kadar soðuk
Son atýlan toprak gibi
Bir ölünün ardýndan yazýlan son siyah þiir bu
Dilek USTA.