Mevsimsiz Düşler

Bir düþ kurmak istiyorum.
Bir düþ ki
Bir hüzne bin umut barýndýran
Umuda bekleyiþte damla damla çoðalan
Yýllanmýþ mutluluk ýrmaðýndan
derya derya kalbe dolan.

Bir düþ ki
Göðümden çalýnan yýldýzlardan bana kalan
Çoluk çocuk, dost akraba
Küllerinden doðan.

Ellerimden kayýp giden yýllarda
Yalanlardan gerçek olan.
Gözlerimdeki bulutlarý aralayýp güz yaðmurlarý gibi
Buram buram toprak kokan.

Bir düþ ki
Küçücük bir güne sýðdýrdýðým ömrümün
Eylül rüzgarlarýnda
Ýç ýsýtan.

Mevsimsiz zamanlarýn ab_ý deryasýndan
Azar azar içime akan
Bir yudumcuk
Sevgi kokan.

Bir düþ
Bir düþ ki
Gecenin sayfalarýn da avaz avaz baðýran
Bir demet þiirin gölgesinde acýsýný yüreðinde saklayan
Yýrtýk bir sayfada sessizce i mgelerimi okþayan
Üþüyen duygulardan kalan.
Eski bir kaç yapraktan , asýrlýk güneþe doðan.

Ruhumu suya her daldýrýþýmda
Gök kuþaðýný gölgede býrakan
Gece demlenirken mor akþamlarda
Þu kocaman dünyada kaybolan.

Bir düþ
Bir düþ ki
Kalemimde þiirce
Yüreðimde özgürce
Düþüncelerimce
Öylesine bence.

Yüksel Beyocaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın: