ýþýk nereden geçerse geçsin
gölgelerde oralardan geçiverir bir anda
yanarsýn
*
yan
bir kadýn yürüyordu yaðmurda
sisli
rüzgarlý
bir gecede
tüm vücudu titriyordu soðuktan
yalnýz kalmýþ
çaresiz gibiydi hâli
yürüdükçe kayboluyordu gecede
nasýrlý elleriyle
gözlerinden akan
umutlarýný siliyordu
bir an durakladý
ay ne kadar durgun
yýldýzlar ne kadar parlak diye düþündü..
karmakarýþýktý kafasý
amacý neydi acaba hayatta?
sevmek
hiç sevilmemiþti ki
hep hor görülmüþtü kadýn
yüzünü seçemiyordum karanlýktan
baþý daima dimdikti
birþeyler baþarmak istiyordu
belki de unutmak tüm acýlarýný
tâbiat tek arkadaþýydý
sadece o anlýyordu kadýný...
bir türkü takýlmýþtý diline
durmadan onu mýrýldanýyordu
gözleri parladý sevinçten
birden deðiþti kadýn.
unutmak istiyordu belki herþeyi
avutmak istiyordu kendini
bir de susturabilseydi þu yüreðini
belirsiz
anlaþýlmaz gibiydi hâli
boþtu
mânasýzdý tüm acýlar biliyordu
yürümeye devam etti kadýn
sonu kimbilir nereye varan bir yol da
sonra kaybolup gitti gecenin karanlýðýnda
sevgi daimâ yaþar
________________________________
Seslendirme : Nurcan Candar Uygur
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.