İzmir'imİzmir’im İlk göz ağrım ben hep seni bilir hep senin şerefine sana içer hep seni çekerdim ciğerime… kuraklığıma damlarken son cemre çok ça gözyaşı ektim körfezine nedendir diye sorma dün gece meleksi bir düş gördüm İzmir melek mi desem bir şiir perisi mi bilemedim ama savururken saçlarını gecemin zifirine gözlerime değerken yüzündeki tebessüm içtikçe sarıldım sarıldıkça içtim gözlerini en derininden yoksa bu bir düş değil miydi İzmir ya da sana selam duran akşamdan kalma yıldızların sarhoşluğu muydu içimdeki iç çekişler bilemedim ahh İzmir ahh astarsız ayna kırılganlığı oldu artık içimdeki düş kesikleri her şafak sökümünde bir kesik ve uyandığım her ayazında hep bir eksik oldu sol yanım biliyorum körfezine dalgın şımarık bir martı değilim artık kordonunda boğmaz oldu içimdeki kırık dökük faytonları ya imbatın nicedir süpürmez oldu yüzümdeki hüzün bulutlarını ama inan ki sırf kırmızı yanımı öldürsün diye çok ça şarap yüzdürdüm gün batımlarında belki de ben düştükçe düş/tüm be İzmir izi yaralı gözü dumanlı ama sen yinede sar sarmala uyut beni anason kokulu koynunda İzmir’im ilk göz ağrım seni anlatmaya zaten sayfalar yetmez yetmez de sende beni anla artık en tuzlusundan bir dalga serp yüreğime ya da körfezinde boğ beni... ilhanaşıcı/kasımikibinonbeş |
Sevgilerimle..