Gitti'n
Gitti’n
Haziran Temmuz ortasında Üşümeye başladım Eylül gibi şimdi döküldü dört bir dalımdan umutlarım hayallerim sende ki gül’üşlerim Gittin Gecenin sabaha yakın olan kısmında Ayrılık Çoğalarak giriyor günlerime Güneş her gün tonla heziyanlar Doğuruyor yüreğime Gittin Sesinden Yığınlarca kitap kaldı uçuşan Sözcükler beynimin köşelerinden Çıkıp sensizliği çarpıyor yüzüme Gittin öylece Dönüp ardına bakmadan Gidişinle kanayan yüreğimi Hiç hesaba katmadan Gittin Gözlerimi yollarına adadım Ağustos da aramadım aralamadım gönlümü başkasına Uykuları özlemlere intihar ettim de üşüyorum ve yapa yalnızım sensiz Eylül de Gittin Ekim’de Kasım’da Alamayacaklar seni benden Sevdaya ait ne varsa Sen filizlenir içimde Hangi çocuğa baksam seni düşlerim çocuklarımın annesi diye Ve sonra hiç Ocak’ta yanmasa aşım bile Olmasa dikili bir taşım bile Ömrüm boyunca arkadaş olsam yalnızlık ile Bana yağmasa da Nisan yağmurları bile Yine de sevdandan gitmeyeceğim sevgili A. Haluk Fidan | 2 Eylül 2015 |