"Tut-kal"
Bana bir tutkal gerek , Bir de ayna
Kırdığın şu kalbi Vermelisin bana Omuzlarımdan silkmelisin bu ağır yükü Taşıyamıyor günler bu bedeni Ne olur erken gel Sessizliğinden öptüğüm ecel Dik beni aynanın karşısına Etim kemiğimden Kemiğim et’imden ayrışmadan Tut ki beni hep senle kalayım Dik durabileyim dev aynasında Bakabileyim aşka cüce kalbimle Yalnızlığıma sür tutkalı Kırılmasın bir daha sana İyice sür İrice sür Ne olur sür , sür ki Yoluma devam edeyim Yarı yolda bırakma beni Sen tut ki , senle kalayım Ölüm ellerimden tut Tut - kal , bırakma beni . K.Demir |