Küllerinden Doğan Şiir
anonim bir lisanın lehçesinden destanlaşan ağıdıma bakma
sevk edilir dilimin ifşası nazarım ağlak ç/almadım yıldızlı gecelerden yakamoz tan v/aktine and olsun g/öçlerim var uzayan yıllar yılı mekansızım dünyada y/alın çizgilerim sığmıyor zamana b/ölüyorum parça parça ateşe s/atıp beni d/ağlıyorum şiirlerde şimdi inancımın tablosu ç/ekilince sürmeli gözlerde k/anarım vuslata dem düşünce b/ağlar dilimde lâl kesiği binlerce hece y/ok mudur gözlerinin bakışında can’a can teselli uyuşur avucumda biriken sözler yağmayınca toprağa gökyüzünden hüzünler şimdi susmuş bir umudun kara söylencesinde ah edip vah çekiyor şiirler unutulmuş şairler anılardan mektup var ucu ıslak bir türkü okuyor kanadı kırık kuşlar "gâm zedeyim deva bulmam" hey gidi azap yüklü bulutlar dert yağmaya mı toplandınız yine efkâr bastı ufkumu v/akti hüzünlerle mi kıydınız nikahımı her y/anımdan dökülür bendine sığmayan yağmurlar sökülür yurdumun temeli basiretin yok mu nedendir nazarına ç/aldığın kara yetmedi mi zalim zulmünden aldığım yara kezzap döküp yaktığın yüreğimden nesir olup doğuyorum öldü deyip üzerime türap atsanda... |