AMMOŞ KAFAMI BOZMA
Kıyıp-ta elime alamadım dostlarım
kalemlerim ,fırçalarım dara düşünce! beni yazmaya,beni çizmeye başlamışlar, yüreksizce hat-ta yazmayı ,çizmeyi bir kenara bırak oğlum AMMOŞ! Dik alasını becermişler yüreksizliğin...! Bir-de o var ya, adı gerek olmayan hani senin, ’ablam’ deyip saygı gösterdiğin bana-da ’ değerini bil’ dediğin Ve örselenir diye öpmediğim,koynuma almaya kıyamadığım Daha dün boynuma sarılarak,’sensiz yaşıyamam ’diyen güzel/sevdiğim El-le bir olup-ta beni kınamış,sebebsizce ve-de yüreksizce... Eyy! Meyhaneci oğlum AMMOOOŞ!! Sana soruyorum ulan şimdi!! Ben nerde hata yaptım seni dinlemekle mi!!? yoksa yapmayı isteyip-te yapmadıklarımda mı..!!?? Söylesene ulan,söylesene!!! Şimdi bana bir şey sorup durma , ’nasılsın ?’ diye Sen git!! bir duble getir gün kaçmadan, hava kararmadan yoksa! , yoksa oda satacak bizi .... |
Hayatta hiç bir şeyin ve de kimsenin seni acıtamaması dileğiyle.
Candan tebrik ederim.
Selamlar sevgiler.