SAHRA-1-
"Sahra, kaderi siyah kumlarla yazılmış kadın"
-Sorgu- Ah Sahra, yüreğinde alev taşıyan kadın Çöl kumları mı düştü, yangın dudaklarına? Kimse bilmiyor Sahra, bilmiyor nedir adın, Tomurcuklar toplanmış saklı yanaklarına Kırgın bakışlarında, uyuyor bir tanrıça Kim kırdı yüreğini, neden masum bakarsın? Sırçadan mı yapılmış yüreğin, paramparça? Ah Sahra, sonu gelmez bir nehirde akarsın Hangi kadının eli, ellerin kadar narin Seni tanımak Sahra, ulaşmaktır Tanrı’ya Göğe bakan gözlerin bir deniz kadar derin Sana dokunmak Sahra, inanmaktır sanrıya Çırılçıplak kalıyor sana bakan kadınlar Kıskançlık değildir bu, çaresizliğin hüznü Kaybedilmiş savaşın tekrarı neye yarar! Kaç melek alıp kaçmış saklı kalan yüzünü Seni anlatmak için toplansa bütün diller Titreyen nağmelerde kırılır birden keman Güzelliği resmedip fırçayı tutan eller Tuvale dokununca tutulur kalır o an Ah Sahra, bir gözlerin var ki, bulutlara renk Kırılmış güneş birden bakışınla açılır Bir tebessüm edersin sanki gökyüzüne denk Bir gülsen gözyaşları yıldız yıldız saçılır Sakın yenilme Sahra, kurtul bu maceradan Beni bırak gözyaşım, yanaklarıma dolsun Biliyorum istersin çekip gitmek buradan Ah Sahra git öyleyse, yolun hep açık olsun Erol KONUR |
Tanıdık kalemleri görmek sevindirici.
Emeğe, yüreğe sağlık.
Saygılar ŞAİR...