KAPI
kapı
yıldızsız gecenin şafağında yağmur usul usul çiselerken beklerim seni loş odamın rüzgara direnen kırık kapısından gelen rüzgar sesinde. sahipsiz yaslarımı biriktiriyorum dar koridordaki sandığımda her an geleçeksin gibi kulağım kapının tokmagında. dört başı magmur bir sevdakarım şimdi sen olmasanda, sensiz seni sevmekte güzel odamda senin bıraktığın gülmeler yankılar şimdi konuşur dertleşirim duvarda bıraktığın sözlerinde şimdi tüm mirası sırtlayıp giden nankör kadınım ziynetini saklayan bakire mektuplarım var sana kırık kapının rüzgara direnen arkasında iki damla gözyaşımda.... selçuk bozdağ |