Karadır Kara !!!
Keşke düşmeseydim bu şehire,
Gitmeseydim ahirete, Gam yemezdim hiç değilse. Kara kara düşünmezdim böyle. Ne ahmaklar gördüm, O ahmaklara duvar ördüm. Yüce Hak affet! Herkes olmuş namert!!! İnsan olduğumu unuttum, Şükretmeyi unuttum, Böyle bir şehiri bir lokmada yuttum. Teknem bile karaya oturdu. Ulan; insanın olmadığı bir şehir. Talebe: talebe değil, olmuş rezil. iyiler okadar azki; buldun mu bir, iki... Cennet olur belki. Ama ne biri ikisi, yoktur sıfırdan ötesi. Açtım ağzımı yumdum gözümü. Ettim küfürümü, Kıydım canıma. |