Üçü bir aradaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Evet, geceleri sevdiğimiz doğrudur
da kimse kendini yıldız sanmasın... - Bütün insanları şartsız koşulsuz sevebilirdim Sevmeye senden başlamasaydım - /Dün/ Yürürdüm Hızlı adımlarla arkama bakmadan Karanlıkta bile gündüz netliğinde görürdüm Yüreğim bin budaklı dal Savaş atlarının cezbesinde yüreğim Yüzümde cennet sakinlerinin gülümsemesi Zihnimde an’a ait kavramlar büyütürdüm. Serinliği koştururdu nehirlerimin Bir dalga ki; kayaları ufalardı buğusu Bir dalga ki; okyanuslar yavrusu Rüzgarı tufanlardan besili İki cenahtan can bulurdu benliğim Biri yontulmamış nefret İflah olmaz bir sevgiydi ötekisi. Bir ucundan yandımı zehrim Kağıt gibi ufalanırdı kırmızı giyinmiş tunçtan bakışlar Siyaha dönerdi alyuvarlarım Dilimin ucunda çırpınırdı ölü ruhlar. Menekşe soluklarıyla önümde diz kırardı gece Yıldızlar tepemde Zühreyi odamda misafir ederdim Bakışlarım kırpışırken coşku içinde Bir omuzum kamerde Her yana dağlarım düşerdi Gittikçe hafiflerdi göz kapaklarım Damarlarımda sanki bir fil kalabalığı Her gece ateş olur gövdemi salardım Karanlığın taa kalbine. Sebepsizce ağlardım Başımda mücahit bir elem nöbette Fitil olur yanardım, kanardım Sonra yine hiç sebepsiz gülümser Yıldızları kucaklardım Sanki dünya, sanki kainat ellerimde. Yürürdüm, dikenli taşlı yollardan Yalınayak hemde Yürürdüm, ne cennet sevdası kalbimde Ne cehennem korkusu gözümde. Bir dehlizin içinde Yılan ve akreplerle sarmaş dolaş tek başıma kalsam Mutluluğu anlatırdı ruhum, bedenime Korkmazdım İyice alışmıştım, hayatın acılı yüzüne. O gün asılacak olsam Güle oynaya beklerdim infaz sıramı Gölgem şahit, dilim hoşlansa da Yüreğim kaldırmazdı yalanı Yalanların bittiği yerde tek bir doğru Süpürüp gitti elimde avucumda olanı. /Bugün/ Şimdi kör bir kuyudayım Dipsiz kör bir kuyu... Rüzgarlarım duruldu Dalgalarım cılız Yıldızım yok Ayağıma zincirler vuruldu Bileğime kelepçeler Dilimde kat kat düğümler Zar zor yutkunuyorum Ne konuşmama ruhsat var Ne ağlamama ne gülmeme Ben şimdi tozlu kefenlere sarıldım Maziden kalma hiçler tutuşturuldu elime Artık ne yapsam kime baksam Fayda etmez kimliksizliğime Topal ayaklarım, ağrıyan başımla Her gün biraz daha yabancılaşıyorum kendime Sayende... /Yarın/ Uzak nedir bildin mi? Hindistan mı, Çin mi? Nedir uzak Geldiğin/gideceğin yer mi Sen misin Yoksa sendekiler mi? Kaf’mı uzak Cennet mi Cehennem mi? Hayır hayır Dağların zirveleri uzak değildir Denizlerin dipleri Arzın merkezi, uzayın derinlikleri Uzak değildir Bak bana, gör uzak nedir... - Seni bile yeniden sevebilirdim Kendimi bağışlasaydım - |
Şiirin hikayesi ise ayrıca iyi.
Final çok iyi
Yani yine çok güzeldi. Zaten bu sayfaya gelip de eli boş dönmek mümkün değil. Şiir okuyorum bu sayfada, bunun için teşekkürler
İyi ki yazıyorsunuz kıymetli Şair
Saygılar