Yokluğa Damla Damla YağışımCeviz içine çiğ düşümünde Kendimle doldum sıralara Soğuk duvarlarıma yansıyan Unutarak yaş almanın gösterimini Buz kesip seyrettim Acı kayıp İliklerde kördüğüm Yarından koparak Tül tül önümde ömrüm Halim öyle müşkül Bakışlarım kilit altında öylece tutsak İsimler silindiğinde Önce Boğuldu nefesim Ellerin yumrusundan Yüreğin öz yırtığından Nem kaptı küllüğüm Avuçların titrediği Bu dik yamaçların kenarında Ölüm kokan rüzgarlarda savruldu Geçmiş ben Geçemediğim sen Gül yaprakları koptu yüzümden Çaresizlik sesi yankılandı Hüzün tepelerimden Herkesleşen suretlerin Yüzüne bakan gözlerin Ahh gözlerin Seni ve beni ararken bedbaht Ahh Tutuştu kirpiklerim k’ömüründe Unutulan her bir şeye gitmeye dolanır şimdi Benliğimde çırpınıp duran kan’atlarım Tutmayan sağından Solum kesildi Vakit tükenme vaktini Vurdu kalbime Adı yitik sevdayı Benliğimden söküp aldı S’ana Bulutların us pınarına Yağmur olup Yağasım var Sana Bana Bu başımda divane dönen Bi dünya ahlarıma Eyyy Vahım !!! Solumda dolam dolam Sızgıtın dökülüşte Şiir sana Ölüm sana Ben Sensizliğe doğru akarken Bağrımdaki sonsuzluğun Sökülüp parça parça Götürmekte senlerimi Canhıraş tutulan yanlarına Unuttuğun her boşluğuna Nokta düşerken varlığım Tükendiğin yer bitimimdir gayrı Yokluklarına var eyle beni Ne olur Bitme Gitme Beyhude/ Ceviz Kabuğundakiler.... |
ne güzel bir cümle
ilk kez kullanılmıştır eminim
yürek var olsun,,,