Simsiyah
Görüyor musun babacığım?
Tüm dostlar dizildiler simsiyah. Oysa sen en çok yeşili seversin. Çimenlere serilmiş yeşili… Tekrar yaşatabilsem seni de Bembeyaz sarsalar şimdi leşimi. Boynuma da incilerden bir kolye… Toprağa karışsa ılık ılık böyle. Belki üstüne acılarımı kazırdınız. İlk satırına “ölümsüz babalar” yazardınız. Dikerdiniz taşımı gözyaşlarıma.. Uykuya dalardık sonra babamla. Ona en sevdiği türküyü fısıldar, Başımızda dikilen insanları sayardım. Elbette onları tanısaydım… Babacığım, herkes yabancı kesildi. Sonra da bileklerim. Kanım dondu, o da simsiyah kesildi. |