Bulut Gülümsemesi
Dokunsam güneş renkli saçlarına
Isıtırlar mı yakarlar mı? Gözbebeklerin fısıldar mı bir daveti? Yüzünü çizsem nefesinin buğusunda Yahut bir gülüşünü kondursam hayalime Bahardan daha bahar Bir yoldan çıkma ki aşktan daha aşikar Bilmemki ne kadar oyalar beni Aslına bile doyamazken uzun zaman Söyle varmıyım gözyaşlarında? Seni güldürebilmek uçurtma uçurtmak gibi Tüm gökyüzü benim sanki Yüzünde sakla beni yine Hayata hiç düşürmeden Bir nota olayım kalbinin senfonisinde Yahut hüznü dağıtan bir fırça darbesi Yüreğinin portresinde Çoktan piştim Esira Sen hala yangınsın Yangın kalacaksın Küllerim bile yanacak inan Zaman bile söndü sansa da Küllerinden doğan namerttir Al onları savur dağlara Kadife parmak uçlarınla yıktın kasveti Gözbebeklerinde kafa tuttum dünyaya Kendimi farkettim Çarkettim kendimde Ve kendimi farkettim Milyonlarca aynanın ışık oyununda Bilmiyorum ne kadar içtim hayatı Şimdi bir şeyler söylemesen de olur Bak ne kadar bulut gülümsemesi sinmiş saçlarına |