- sûal -doluya koysam uymuyor olmuyor boşa da konsam hafızam kendi içinde muazzam iken ben kaç hatırı kendi fincanıyla kırdım ve o katırları kaç şansa teptirdim öyleyim buyum bileğim bükülse de kırılmaz huyum da diyebildim ve ben galiba hafife alındım ağırıma gittim bir karıncanın kararınca ağırlığı varken iç yüzünü de hiç özünü de takas ettin mi ve bildiğim kalbim şu an beni yaşatmakla mükellef lakin toprağın da taptığına bir sözü var varsın olsun bugüne dünden razıyım yarını öpüp de başıma koyduğuma mı şaşırdın ve zaman kendi nezdinde geçkin bir meyve tadı veriyorken nasıl asıl sen şimdi görmeyi gör ölmeyi ölürken kim kime danışır ki |
ben kaç hatırı kendi fincanıyla kırdım
ve o katırları kaç şansa teptirdim
KUTLARIM
ÇOK GÜZELDİ