Deprem
Deprem
Hala dünyadayım anne Kalonşeler renginde geçen hayattayım Akşamüstleri ben gibi biri olup Hala mumlar yakıyorum bahçe girişlerine Jose unutmuş tüm hatıraları Öldüğü halde Hayatı gözlerinin içinden bir film şeridi gibi geçmiş Buna rağmen hatırlamıyor Pırıl pırıl kum gibi yağan karları bile Hala dünyadayım anne İçimde yıldız ışımaları Yaprakların damarlarını bile görebiliyorum Aklıma gelen ne varsa ondayım Ağaç köklerine girebiliyorum Yıldırım çiçekleri kuyruklu yıldız uçurtmaları gibi ışıyorum Uzay boşluğundaki penceremizdeyim Karanfiller savruluyor boşluğa hepsi de renksiz Enkazlar, çadırlar, ölü şehirler Milattan öncede bir derin çağdayım Milattan sonrada ağlak bir kuşum Her nefeste yüreğime gömülerek yaşıyorum Kaldırılmıyor cennette yığılıp kalmış Cehennem suretli enkazı Dünyanın Ayşegül Aşkım Karagöz |