DergâhBir çift yorgun göz Ulvi karanlık girdaplarından muştulu seherlere Muhabbete susamış nicedir Yegane terennüm iki hece Ey Sen ! Tütmese de bu yangın yeri Hâlâ köz Söz sana... Hem de en kadim söz Eşiğinden bir gel sesine hasret Çırpınan bu aciz bedeni ruhunda titret Yedi rengin aksi zemheride bile sımsıcak Sen olmazsan kim elemleri saracak Ey Sen ! Sen de olmasan bu mağrur sine nasıl yol alacak Şifa bulurken bir âsi yara, daha derin yaralar açılmada Nasıl bir vaziyet ne kadar da muamma Şaraptan yoksun keskin bir sarhoşluk Menzilsiz gidişler var ve de kocaman başıboşluk Bütün yollar dönüşe gider Ve sana muştak sevinçleri nasırlı çocuklar Ey Sen ! Bir yol akıver göz bebeklerimizden paslı dimağlara Teptik nazenin ilkbaharları inşallah sonbaharlara |