Aynadaki Kişi

Kimdir içimizdeki yatan kiþi ?
Baþta kabullenmezsin benini ,
Çok geçmeden ararsýn içindekini.
Yalnýz baþýnayken de zordur tanýmak, kendini .

Gerek yoktur yapmacýklýða.
Bizler deðil miyiz uyduran her þeyi ,
Sor kendine ; ne zaman bir hiç için oldun arkadaþ ?
Ne zaman seçtin bir hiç için iyi denileni ?

Seçer misin iyiyi, karþýndaki bilmiyorsa deðerini?
Kendini bile kandýrýrsýn, kendini bile aþarsýn ,
Yeter ki iste !
Arzular aþýldýðýnda artar zamanýn kendisi.

Kan baðý mýdýr kardeþ yapan ,
Birbirini anlayan iki kafa mýdýr,
köprüleri kuran ?
Sen kendini akladýktan sonra nedir seni suçlu kýlan?

Belki, konu sen deðilken istersin,
Resmi adaleti.
Ama ana karakteri olunca bilirsin istemeyi,
Kendi adaletini.

Söylerim sana,bana ,
Tüm her þey seninle sýnýrlý,
Geniþletmezsen sýnýrlarýný,
Yaþarsýn kendi zindanýnda.

Köklerin yayýldýkça uzaklara,
Yaklaþýrsýn ulaþýlmaza .
Ve yaklaþtýkça ulaþýlmaza,
Ýki kiþi anlayacaktýr seni :
Ya odadaki hayalettir ,
Ya da aynadaki kiþi...
Sosyal Medyada Paylaşın: